رویای سبز من : وناجم

آسمان، سرپناه مولا بود                                        و زمين، كارگاه مولا بود

عاشقي، پابه‌پاي او مي‌رفت                                  چشم نرگس، نگاه مولا بود

هرچه مي‌كرد، دلبري مي‌كرد                                 مهرباني، سپاه مولا بود

عدل و آزادگي، كه گم مي‌شد                                چشم مردم، به راه مولا بود

روز، هر چيز داشت؛ از او داشت                              و شبان، شاهراه مولا بود

روز و شب را، به كار، وا مي‌داشت:                         اين، سپيد و سياه مولا بود!

آب، از الغدير، برمي‌داشت                                     مَشربي، كه گواه مولا بود

كوفه، هرچند هم، كه بد مي‌كرد                             باز هم، در پناه مولا بود!

پدر خاك بود و، خاكي بود ب                                   ي‌گناهي، گناهِ مولا بود!

برای شنیدن صدای پای بهار دیگر لازم نیست که گوشت را تیز کنی .کافی است سری به کنار پنجره بزنی و به شاخ و برگ درختان درون باغچه ات نگاهی بیندازی .شکوفه های بهاری را می بینی که از لابه لای شاخه ها سر بر آورده اند و پیشاپیش خبر آمدن بهار پر طراوت و نوروز خجسته را به دیگران بشارت می دهند.

با امید به اینکه دلهای همه ی ما همواره سبز و بهاری باشد، یک قطعه شعر بسیار زیبا با عنوان (( صدای پای بهار )) از سروده های شاعر عشق و احساس ، فریدون مشیری و یک قطعه شعر زیبای محلی مازندرانی با عنوان ((باهار ماه )) از سروده های شاعره خوش ذوق مازندرانی ، سرکار خانم ام کلثوم عالیشاه برای استفاده شما عزیزان قرار می دهم. 

(( صدای پای بهار ))

صدای بال پرستو

صدای پای بهار!

صدای شادی گنجشکها

صدای بهار!   

*** برای خواندن بقیه شعر ، به ادامه مطلب پایین مراجعه کنید. *** 

(( باهار ماه )) شعر محلی مازندرانی